Sint Maarten

Sint Maarten is een favoriet feest van de mini vanwege de drie-eenheid: Oma, muziek schrijven en optreden. We vieren het traditioneel bij oma en met vrienden.

Voor het feest maakt Sofia jaarlijks een passend liedje omdat – in haar woorden – “Mensen knettergek worden als ze een hele avond hetzelfde horen.” En ‘s avonds zingen ze dat bij zoveel deelnemende huishoudens als ze maar kunnen vinden.

Het gaat de mini niet om het snoep. Het meeste ruilt ze weg tegen mandarijnen of snoep die ze dan weer weg kan geven aan haar ouders of oma. Dat sorteren van de buit en het handelen vindt ze dan wel weer heel erg leuk.

De legende van Sint Maarten ontstaat om ca. 316 na Christus. Dan wordt in Hongarije Martinus van Tours geboren. Op zijn 15e is hij cavaleriesoldaat in het Romeinse leger.

Met zijn eenheid was hij op weg naar een grote stad, waar ze voor de avondklok binnen moesten zijn. Het was koud en guur en Martinus zat ingewikkeld in een dikke mantel op zijn paard.

Bij de stadspoort werden de soldaten aangesproken door een oude man op blote voeten en zonder jas. Hij vroeg om een kleine gift. Martinus had geen geld bij zich, maar wel een dikke mantel. Hij sneed een stuk van de mantel en gaf dat aan de man.

De man verscheen diezelfde nacht bij Martinus in zijn droom. Hij droeg de mantel en bedankte hem voor zijn goede daad. De bedelaar stond zo symbool voor Christus die in Matteüs 25:36 zegt: “Ik was naakt en gij hebt me gekleed.” Martinus was onder de indruk en liet zich dopen.

Na een paar veldtochten verliet hij het leger om Monnik te worden. Hij richtte een klooster op in de buurt  Poitiers en werd vervolgens gekozen tot de bisschop van Tours.

Maar waar komen die lampionnen vandaan? 

Op een dag zou Sint Maarten preken in de kerk van Duinkerken. Hij was onvindbaar en de bevolking vroeg zich af waar hij was en omdat ze zich zorgen maakten besloten ze hem te zoeken. Met lantaarns en kaarsen liepen ze de duinen in terwijl ze ‘Sint Maarten, Sint Maarten’ riepen. Na lang zoeken vonden ze hem, want hij bleek verdwaald in de duinen.

In 397 stierf hij aan koorts en op 11 november werd hij begraven.

Om hem te eren gaan kinderen de straat op en zingen kinderen een vrolijk lied bij mensen voor de deur. Zo brengen ze in de donkere tijd het licht en de vrolijkheid bij mensen thuis.