Is het nieuwe normaal dan hybride?
Ruim vijf maanden zat het land grotendeels dicht vanwege een lockdown. Musea, bibliotheken en theaters waren gesloten en dat raakte ons hard omdat we daar voor ons thuisonderwijs veel gebruik van maken. Toch was het niet allemaal kommer en kwel, want plotseling ontdekten allerhande instellingen dat ze ook online van alles konden aanbieden en zo ontstond een actieve ‘online marktplaats’ met allerhande specialisten die inspiratie en kennis deelden.
Met onze thuisonderwijsgroep komen we tenminste één keer per week, soms vaker, bij elkaar en dat hebben we de afgelopen maanden niet stop gezet omdat we veel waarde hechten aan het sociale aspect van die bijeenkomsten. Wel hebben we de meeste activiteiten naar buiten verplaatst en het aantal aanwezige ouders tot een minimum beperkt.
Het online aanbod van specialistische workshops ging door het dak. Progressieve aanbieders waren al actief, maar beetje bij beetje kwamen ook de partijen die zweren bij ‘leren doe je alleen met elkaar in een klaslokaal’ met online producten. Het nieuwe normaal in het onderwijs is een hybride model en dankzij de corona-maatregelen is er een grote stap in de bewustwording gezet.
De mini deed in werkgroepen online oa. fossielen, kunstmatige intelligentie, programmeren, leesclubs, wiskunde, biologie, natuurkunde, sterrenkunde, statenkunde en koken. 30% in het Nederlands, 40% in het Russisch en 30% in het Engels.
Een aantal sportclubs ging gedurende de lockdown grotendeels dicht of ontwikkelde heel sporadisch activiteiten. Toen ze weer open mochten besloot een aantal daarvan vervolgens de hemelvaart/paas/tulp vakantie aan te houden en de opstart van de activiteiten nog vier weken uit te stellen. Andere clubs waren heel actief in het omarmen van ‘het tijdelijk nieuwe normaal’, zochten binnen de regelgeving actief naar mogelijkheden waarin ze groepen in wisselende samenstelling konden helpen en zij vonden in de Mini een actieve nieuwe deelnemer.
Per vijf juni werd er dermate versoepeld worden dat naast de sportclubs ook veel instellingen weer open gingen. We maakten daar gebruik van door direct de favoriete zeehondenopvang te bezoeken, want die sluiting raakte haar nog het hardst.
Verder deden we als gebruikelijk veel buiten en omdat oma 70 werd gingen we eten bij Restaurant Wildthout in Ommen. Een bezoek stond al lang op het wensenlijstje en die 70-jarige verjaardag was een goede aanleiding. De mini wilde oesters proeven en dus regelden de toffe eigenaren van Wildthout de beste uit Grevelingen. Het werd een waar feestje daar in Ommen.