Je komt hier vast terecht omdat je op zoek bent naar informatie over thuisonderwijs of onderwijs thuis.
De combinatie van thuiswerken en je kinderen thuis onderwijs bieden valt niet altijd mee. Je bent er nu al een tijd mee bezig en vast hier en daar tegen muren aangelopen. Onderstaand de belangrijkste tips op basis van jarenlange ervaring als thuisonderwijzer in een setting met twee werkende ouders.
Laat dat oude ritme los
Je dagelijks ritme werd voorheen vooral bepaald door externe factoren zoals de tijd waarop je kinderen op school moesten zijn en wanneer je op kantoor verwacht werd. Dat is allemaal weg. Je ritme nu wordt bepaald door de beschikbaarheid van faciliteiten thuis en diverse behoeften en (online) verplichtingen van je gezinsleden.
Laat dat oude ritme los en omarm de nieuwe mogelijkheden. Je hebt 24 uur in een dag en 7 dagen per week om je werk, je huishouden en je onderwijs te organiseren en het met elkaar leuk te hebben. Maak daar optimaal gebruik van.
Laat je kinderen uitslapen
Geef je kinderen de ruimte en laat ze uitslapen. Er is niemand die op ze wacht! Maak met elkaar een grove dagplanning met daarin momenten waarop ze aan hun schoolwerk werken. Plan voor jezelf die tijd in, zodat je er voor je kinderen kunt zijn, ze kunt helpen of het samen kunt doen.
Zet tijdens die onderwijstijd je telefoon uit en alle signalering op stil. Dat ding leidt af, haalt je uit het moment en dat irriteert je kind waardoor thuis leren niet leuk is. Wees er voor je kind en doe het twee uur op een dag zonder die telefoon.
Ja dat lees je goed: een onderwijsdag kost jou maximaal twee uur. Docenten rekenen her en der voor dat kinderen op de basisschool overdag effectief 100 minuten onderwijs krijgen. Dat is dus 500 minuten per week. Daar heb je 7 dagen. Dus dat lukt altijd.
Voor middelbaar onderwijs is de effectieve begeleiding door docenten ook zo’n 100 minuten per dag en een deel daarvan, het kenniscomponent, wordt op afstand ingevuld door scholen. Als ouder ben je verantwoordelijk voor de motivatie, inspiratie en de faciliteiten. Lijkt me ook haalbaar, want je kent je kind als geen ander.
Plan je dag slim
Gebruik de tijd dat je kinderen slapen voor je werk en werk de belangrijkste zaken af of bereid ze voor. Je kunt die klant misschien niet om 7.45 uur bellen, maar je kunt het gesprek wel op dat moment voorbereiden.
Ik zeg daar dat je die klant niet zo vroeg kunt bellen, maar is dat wel zo? Iedereen zit in hetzelfde schuitje en misschien komt het die relatie wel heel goed uit wanneer je hem heel vroeg in de ochtend of laat op de avond belt. Je kunt het altijd vragen!
Wat is drie maanden op een leven lang leren?
Volg voor het onderwijs de interesse van je kinderen en niet de opdrachten van de school. Je kind is thuis en jij bent ouder. Die veilige omgeving moet je voor je kind overeind houden. Dat is het belangrijkste dat er is. Probeer (een deel van) die opdrachten van school in de interesses te verwerken en als dat niet lukt dan meld je het de school als een gegeven. Ga thuis geen ruzie maken.
Deze tijd gaat de geschiedenisboeken in. Later kijkt iedereen hier op terug en het is zaak dan daar een super goed gevoel bij te hebben en daar kun jij nu voor zorgen. Wat is nou drie maanden op een leven lang leren?
Maak plezier!
In de tweede wereldoorlog miste een hele generatie 5 jaar school en toch bouwden onze ouders en grootouders deze geweldige samenleving. Heb vertrouwen in elkaar en maak er gewoon de allerbeste en allerleukste tijd van.
Koken doen we thuis veel en uitgebreid en de mini vond het vanaf dag één fascinerend. Aan wieg en box deden we niet, want de mini (2010) werd altijd gedragen. Zo was ze echt overal bij en kopieerde ze vanaf dag één alles wat ze zag en zo ook het koken.
Eerst alles voor knuffel Olaf. Vele taarten werden gebakken en stoofpotten gemaakt. En natuurlijk Olaf zijn absolute favoriet: soep.
Die soep werd gemaakt van alles wat je maar kunt bedenken, vinden, oprapen etc. Olaf bleek bijvoorbeeld gek op allerhande dingetjes die je in restaurants bij de koffie krijgt en wij niet gebruiken: melk, suiker, koekjes, etc. Maar ook op alles wat je op het strand maar kunt vinden: schelpen, zeewier, een dode meeuw, mosselen, etc.
Dat ontwikkelde zich zo door de jaren heen en inmiddels kookt onze 9-jarige als een dolle en maakt ze zonder hulp samengestelde complexe gerechten zoals een Oud-Hollandse appeltaart, Goulash of een simpel tussendoortje als ‘gebakken banaan met appelstroop’ (zie rechtsboven).
Bij koken gaat het om gewichten en volumes, dus als je vaak kookt leer je ook automatisch iets over verhouding in gewicht tussen 15 ml water en 15 millimeter olie. En daar kun je prachtige experimenten mee doen, want is de ene soort olie wel gelijk aan de andere?
Je leert door koken bovendien om te rekenen, aangezien een recept in een boek voor X personen is en dat niet altijd overeenkomst met wat jij nodig hebt. Dan moet je dus alles omrekenen, het één in grammen, het ander in ponden.
Natuurlijk ontwikkel je ook gevoel voor smaak en geuren. En je leert daarmee combineren, omdat je niet altijd alles hebt wat in een recept staat of omdat je een keer gewoon iets anders wil.
Je krijgt gevoel bij culturen en historie. Zeker als je daar een beetje op let, want waar komt een gerecht eigenlijk vandaan? En waarom aten ze dat juist in die regio of in die tijd?
En het mooiste aan koken is dat je het samen kunt doen. Je kunt samen die stoofpot maken, want de één snijdt de wortel, de ander de selderij. Je kunt samen over de bouillon nadenken: maken we hem zoeter of zout? En afwegingen maken op basis van andere ingrediënten die je toevoegt.
En je eet het samen op of met gasten.
Koken is misschien wel de meest onderschatte onderwijsmethodiek.
Het was een retweet door Jan Willen Navis die me terugbracht naar het begin van deze eeuw, naar een uniek moment met mijn opa. En dat leidde tot een reeks onvergetelijke maar super aangrijpende momenten. Zoals onderstaande.
“Ik wist dat ik je nog eens zou zien.”
Het is begin van deze eeuw en wij woonden net in Zwolle. Het was op een verjaardag in de winter, misschien wel die van mijn vader, dat mijn opa nav. ons nieuwe adres over de oorlog begon.
Dat was uniek, want dat onderwerp vermeed hij, zoals wij nu Corona ontwijken. Wat hem betreft had die oorlog nooit plaatsgevonden en als iemand hem ernaar vroeg dan zei hij steevast dat hij 3 maanden te jong was voor de mobilisatie en dat de oorlog – op wat verplichte arbeid als schoenmaker na – zo’n beetje aan hem voorbij was gegaan.
De realiteit bleek die middag een andere, want hij diende in de meidagen als vrijwilliger bij het luchtafweergeschut in Fort Blauwkapel tussen de Bilt en Utrecht: “De schoften vlogen laag over. We knalden er zat neer, maar het was niet genoeg.”
In de oorlog bleef hij vrijwilliger voor de goede zaak en ‘regelde’ hij (oa) bonnen en eten voor familie en onderduikers en daarvoor liep hij herhaaldelijk met een handkar van Utrecht naar Groningen en weer terug om onderweg bij de boeren om voedsel te vragen en om het te kopen.
Zwolle triggerde de oorlog bij hem. Niet de stad, maar de brug: “Als we daarover waren, dan was het goed.”
Ze namen veel voedsel in beslag, dat vaak met pijn en moeite op fietsen met houten banden en ouderwetse karretjes te voet werd opgehaald en die CCD is zo samen met een klein aantal woekerboeren verantwoordelijk voor talloze hongerdoden, ook buiten de hongerwinter om. Nederlandse verzetsmensen en normale boeren hadden het niet op de CCD: “Daar konden er niet genoeg van kapot geschoten worden” aldus mijn opa.
In het Dominicanenklooster van Zwolle hadden ze een hoofdkantoor en daar hangt nu nog altijd een marmeren plaquette met de namen van tientallen ‘Kameraden die tijdens hun dienst stierven voor de goede zaak’ (lees: omkwamen door ingrijpen van het verzet).
De brug was die middag een lastig ding voor mijn opa. In zijn gedachte zag hij zich vast en zeker de kar met voedsel eerst met grote moeite de heuvel op duwen om hem daarna gecontroleerd heuvelafwaarts zien te krijgen.
Iedereen die er weleens overheen gefietst is, weet hoezeer je hoopt dat het stoplicht onderaan die heuvel op groen staat als je eraan komt denderen. Beeld je dus in dat je daar met een handkar met 75 tot 150 kilo aardappels, wortels, bieten en graan af moet.
De zwaartekracht die aan die kar trekt, slechts gecompenseerd door het lichaamsgewicht van mijn opa en een broer, zwager of vriendin (mijn oma). En dan hadden ze al 400 kilometer in benen. Zo’n kar die schurend en schuivend richting die bunker aan de voet van die heuvel gleed.
Dat ging nog weleens mis en schoof je het talud af en rolde je met je kar de uiterwaarden in, waarna die “etters van de CCD” zich als haaien op de handel stortte: “Regelmatig konden we dan opnieuw beginnen en gingen we weer terug naar het noorden.”
Tussen Zwolle en Groningen zaten een aantal boerderijen waar de ploeg van mijn opa voedsel haalde. Daaronder veel goede boeren die tegen kostprijs en op eigen risico het westen in leven hield. Mensen uit de Randstad deden de logistiek, maar de boeren zorgden voor onderdak, opslagplaatsen (voor “van alles”), groente en soms zelfs melk en vlees.
Mijn opa was even stil en vroeg toen heel specifiek naar één dorp: “Hoe ver is dat van Zwolle?”
“Een minuut of 20,” zei ik.
Hij piekerde even en zei toen: “Daar wil ik wel een keer naartoe. Ik heb geen adres, maar als ik daar ben dan weet ik het wel weer.”
Mijn oma, in de oorlog al samen met mijn opa, vond het geen goed idee, maar mijn opa was niet te vermurwen.
Er ging een maand of twee overheen en het werd lente. Ze kwamen naar Zwolle en met de familie reden we over de oude weg naar het bewuste dorp. Eenmaal in het dorp gidste hij ons zonder moeite naar een hele grote sjieke boerderij.
We belden aan. Het duurde even voor er open werd gedaan.
Het was een oude vrouw in klederdracht. Ze schrok van de groep, maar ontdekte al snel mijn opa. Haar gezicht verstijfde. Ze keek hem lang indringend aan: “Ik wist dat ik je nog eens zou zien.”
Mijn opa zei niets.
We gingen naar binnen en kregen koffie. We hadden een hartelijk gesprek en zaten in een luxe keuken rond een oude smeedijzeren kachel.
Mijn opa zei nog steeds niets, maar dronk stoïcijns zijn koffie. Zijn ogen keken naar de schilderijen aan de muur, de marmeren en bronzen beelden op de schouw en de Bijbel in het raam.
Het waren mijn oma en hun dochter (mijn moeder en de absolute held van mijn dochter) die het gesprek voerden. Het ging over koetjes en kalfjes, maar de sfeer was raar en de oorlog kwam niet ter sprake.
Het bezoek duurde niet lang. Het afscheid door de vrouw was hartelijk. Mijn opa bleef stil.
We liepen door de gang naar buiten.
Daar aangekomen draaide opa zich om. Hij keek de vrouw indringend aan. Haar gezicht verstrakte nogmaals. Hij zei: “Waarom die woekerprijzen? Was dat bloedgeld echt zo belangrijk?”
De vrouw staarde hem aan, zei niets en sloot na enige tijd met een ijzeren gezicht de deur.
De terugreis naar Zwolle was lang, al duurde die maar 20 minuten.
De berichten van de specialisten en van Corona-ervaringsdeskundigen als Koen zijn duidelijk: het virus grijpt in het land om zich heen, impact is heftig en om de zorg te ontlasten is het voorkomen van verspreiding essentieel. Dat betekent dat ook wij ons verder op onze terp terugtrekken. We blijven vanaf vandaag zoveel mogelijk in en om het huis, dus geen skatebaan en park meer.
Ondanks de onrust en onzekerheid was het voor ons een hartverwarmende week. We genoten van de vele thuisonderwijzers die in de bres sprongen om al die ouders en docenten die plotseling afstandsonderwijs moesten geven te ondersteunen. Jaren verguisd en voor gek versleten, maar nu het vangnet voor iedereen die overvallen werd door deze nieuwe onderwijsrealiteit.
Je kind krijgt genoeg mee van de situatie om daar op zijn minst ongerust over te zijn. En misschien zelfs bang. Ze hebben onvoorwaardelijke liefde nodig. Dus wees die ouder die liefde geeft en niet die docent. Maak een veilige omgeving voor ze.
Ik zie veel onderwijschema’s voorbij komen waarvan ik pukkels tot in mijn bilnaad krijg. Vergeet die schema’s voor nu.
Maak je niet druk over een achterstand op school. Iedereen heeft te maken met dezelfde situatie. En wat is nu drie maanden op een leven lang leren? Niets toch! Maak de komende maanden de tofste tijd van jullie leven!
Jij moet kinderen het gevoel geven dat het goed komt. Dat kan alleen jij. Wees dus die liefhebbende ouder die vol begrip is en onvoorwaardelijk liefde geeft. Jij geeft het voorbeeld. Je kind gaat het vanzelf nadoen. Echt waar. Zo werkt de natuur.
Speel bordspellen met elkaar of doe samen een computerspelletje. Bezoek virtueel een theatervoorstelling of een museum. Kijk series of films. Lees met elkaar en aan elkaar een boek voor: ieder een hoofdstuk. Bak een taart met elkaar of ga schilderen en tekenen. Maak muziek samen. Voetbal in de achtertuin.
Wees je er vooral van bewust dat dit pas het begin is. Het wordt erger. Dan heb ik het niet over Corona, maar over de situatie thuis. Je kind wil naar buiten, naar zijn vrienden. Die trek wordt steeds groter en de frustratie dat het niet kan dus ook.
Grote kans op spanning en stress.
Dat kan onprettig worden thuis, zeker als je geen tuin hebt of beperkte ruimte. Wordt niet boos op elkaar, maar weest die begripvolle ouder. De komende maanden is veiligheid belangrijker voor je kind dan en volgestampt huiswerkschema.
Thuisonderwijzers weten uit ervaring dat het voor langere tijd combineren van huishouden, leren en werk iets anders is dan ‘even een paar dagen thuiswerken ivm. een griepje’. Je moet je mentaliteit en dagritme significant aanpassen om de boel gezellig en productief te houden.
Afijn, we staan aan het begin van de curve, hoorde ik een medisch specialist vanochtend zeggen. Ook wij maken ons dus op om veel tijd in en rond het huis te besteden. Best afzien, want normaal gesproken zitten wij het grootste deel van de week buiten: natuurgebieden, themaparken, bibliotheken, bedrijven of culturele instellingen.
Normaal gesproken vind je op deze webstek leuke sprankelijke foto’s van de activiteiten van onze thuisonderwijsgroep, maar de maatregelen tegen de verspreiding van Corona raken onze groep ook hard. De bijeenkomsten zijn verworden door videobellen, gezamenlijke afstandsprojecten en groepsminecraft.
Vanochtend troffen we elkaar daarom helaas niet in een leuke fijne frisse groene omgeving, tof museum, bijzondere bibliotheek of stoer bedrijf, maar online afgehokt in Zoom. We zongen voor TO-vader Jürgen die wederom 29 werd en de groep besprak ivm. de paas-commercie de chocolade: Waar komt het vandaan? Waar maak je het van? Wat is het verschil tussen wit en donkere chocolade? Hoe gaat dat nu, hoe ging dat vroeger? Waarom is Amsterdam de cacao-hoofdstad van de wereld? Wie vond de chocoladereep eigenlijk uit?
En meer van dat soort weetjes die een gezonde levensstijl niet per definitie stimuleren. Maar heh, dat mag wel een keer.
We bespraken natuurlijk ook het wederzijds gemis. Zo speel je vaak met elkaar en zo ben je verbannen tot een ongezellige webcam. Het is even niet anders, maar ook dat is op dit moment thuisonderwijs.
De huidige regeling geldt tot 6 april, maar duurt misschien wel tot eind mei. Je gaat dus een lange periode heel veel tijd veel tijd met elkaar doorbrengen. En wellicht gaat het land nog op slot en dat betekent dan dat je heel beperk naar buiten mag. Organiseer je gezin met dat als vertrekpunt.
2. Ritme is essentieel
Zoek eerst je ritme thuis. Je zit met een nieuwe situatie waarin je veel mensen met verantwoordelijkheden in en rond het huis hebt. Daarvoor heb je waarschijnlijk niet de spullen, waardoor de kans groot is dat je faciliteiten zoals computers en kamers/tafels met elkaar moet delen.
Sommige mensen (jong en oud hebben rust nodig voor hun werk en omdat allemaal soepel te laten verlopen moet je onderling duidelijke afspraken maken. Daaruit ontstaat een ritme en dat is de fundering waar je alles op kunt bouwen.
Gebruik hier initieel de bouwstenen voor die je nodig hebt om de dag door te komen: bereiden van eten, tafel dekken, opruimen, etc.
3. Vergeet de klok
Je bent gewend in een door school en werk opgelegd schema te opereren. Dat is allemaal anders. Je hebt 24 uur per dag om te plannen. Maak daar gebruik van.
Het is nu mooi weer, dus ga naar buiten. Pak die beweging en pluk die gratis vitamine D, want dat is essentieel voor je immuunsysteem. Volgende week regent het misschien pijpenstelen en dan is er altijd nog tijd om binnen aan de keukentafel te zitten.
4. Geniet ook van elkaar
Buiten de vakanties om komt het niet vaak voor dat je op je gemak met elkaar kunt ontbijten en lunchen. Maak daar gebruik van. Geniet van de tijd. Gebruik die lunch om bewust met je eten om te gaan: wat eten we eigenlijk en waarom? Wat doet dit voor ons immuunsysteem en waarom is dat zo belangrijk?
5. Negeer die school voorlopig
Onderwijs thuis is iets anders als onderwijs op school. Kinderen zien deze periode als vakantie, terwijl het dat niet is. Maar huiswerk gaat dat gevoel niet wegnemen. De kinderen moeten groeien in de nieuwe situatie want anders heb je weken of maanden strijd. Eerst met elkaar dat ritme ontwikkelen en zorgen dat leren daarin een plek heeft en dan kun je heel voorzichtig wat huiswerk oppakken.
Ga thuis geen schooltje spelen. Je bent geen docent en wilde dat waarschijnlijk ook niet worden. Je bent een ouder en samen met je kind of kinderen ga je de komende tijd een hele hoop leren. Ook over jezelf.
Weet ook dat scholen geen idee hebben over onderwijs in een thuis-situatie. Dat zeggen ze zelf namelijk al jaren tegen ouders met thuiszitters. Ze kunnen die niet met school op afstand helpen, omdat ze niet weten hoe het in een situatie thuis gaat en hoe ze dat op afstand moeten begeleiden. Dat hebben ze niet ineens in een weekend uitgevonden, dus de kans is niet groot dat ze je helpen met realistische tips.
Ze hebben leren buiten het klaslokaal altijd op afstand gehouden, dus zijn totaal onvoorbereid op een situatie als deze. Ze hebben de mindset niet en snappen niet hoe de dynamiek van leren thuis is. Om iets te doen gooien ze logischerwijs een (deel van een) schoolrooster over de schutting met wat opdrachten en laten ze het aan ouders om dat te beheren, maar dat is verre van een goede aanpak, want het kind zit immers thuis en niet op school.
Je kunt niet van een kind verwachten dat hij zijn “ik leer alleen op school bij de meester of juf”-reflex 1-2-3 afleert. En je kunt niet van een ouder verwachten dat ze zo even voor docent spelen. En je kunt ook niet van een docent verwachten dat hij of zij zo even omschakelt naar een ‘onderwijs op afstand’ situatie.
Over die docenten gesproken: die zijn ram-druk geweest om dit voor iedereen te regelen. Ze groeien dagelijks en ontwikkelen iedere dag nieuwe dingen. Heb er ook als ouder een beetje begrip voor dat ze op afstand grote groepen scholieren aan de gang moeten houden en dat het ze niet zo 1-2-3 lukt om voor iedereen maatwerk te regelen. Dat komt wel, maar dat is nu gewoon geen realiteit.
Heb voorlopig ook niet de verwachting dat je maatwerk krijgt. Ram je eigen schema niet vol, want dat levert stress thuis op: bij jezelf en je partner en bij je kroost. Dan krijg je een situatie die je zeker niet ‘enige maanden’ gaat volhouden.
6. Ja, maar onderwijs is belangrijk!
Klopt, maar onderwijs is iets anders dan school. Je kunt je kind op veel manieren iets leren. Daar kun je schoolopdrachten voor gebruiken, je kunt afstandsonderwijs via internet gebruiken of je kunt met elkaar leuke dingen doen en daar het onderwijs in zoeken
Ga naar het park en probeer uit te vinden welke vogels je eigenlijk hoort (observeren, luisteren, analyseren). Doe ze na (muziek). Schrijf ze op (schrijven, analyseren). Wat eten die vogels eigenlijk (biologie) en welke rol spelen ze in de natuur en waar zitten ze in de voedselpiramide (ecologie)? Trekken die vogels? Waar naartoe en waarom (geografie)? Hoe lang?
Je kind moet schrijven? Laat je kind je op papier uitleggen hoe je iets in zijn of haar hobby-gebied doet. Hoe maak je een paard mak in Minecraft? Wat is de uitdaging in Fifa soccer X? Wanneer krijg je een lange vrije slag bij hockey? Etc.
Speel bordspellen en doe dat bewust. Zoek daarin naar onderwijshaakjes: landen, plaatsnamen, logistiek, etc. Of speel spelletjes met een impliciet educatief karakter, zodat je primair een leuk spel speelt en je kind zonder dat die het door heeft hoofdrekenen, breuken of tafels leert.
7. Die groepsapp
Je hebt een groepsapp van school en daar staan inmiddels een miljoen foto’s op van kinderen die ‘leuk bezig zijn’. En jouwe is dat niet. Wat doe jij verkeerd?
Niets. Jij doet echt helemaal niets verkeerd.
Ieder kind is uniek, net als iedere ouder. Jullie vinden samen je weg voor nu, maar ook voor over 2 maanden. Maak je daar geen zorgen over.
Het leven is geen wedstrijd, dus maak ook van die groepsapp niet een soort instagram waarin je met toffe foto’s de buurt de ogen uit probeert te steken, terwijl je zelf eigenlijk ook wel weet dat je met grote moeite je kind voor 4 minuten aan die sommen kreeg. Het is even tijd voor realisme, dus je helpt je medemens door vooral normaal te doen.
8. Thuisonderwijzers willen helpen, maar …
Thuisonderwijzers willen je over de hele linie helpen, maar wees je er bewust van dat thuisonderwijzers onderwijs op een andere manier beleven. Voor ouders met schoolgaande kinderen is onderwijs iets dat de school regelt en waarbij je een keer mee gaat op kamp en wat huiswerk bewaakt.
Thuisonderwijzers zijn de hele dag met onderwijs en de interesses van hun kinderen bezig. Dat doen ze onderbewust, want dat is door jarenlang gedrag geautomatiseerd. Ze ontwikkelen projecten, onderwijsplannen, -modules, regelen onderwijsmateriaal en zorgen ervoor dat het goed zit met sociale contacten van hun kroost. Thuisonderwijzers integreren onderwijs in hun dagelijks leven en werken dus wat minder vanuit schoolboekjes of schoolse methodieken (enkele daargelaten). Voor een thuisonderwijzers is onderwijs echt core-business en daar is het hele leven omheen gebouwd.
Daar kun je bepaalde onderdelen prima uit overnemen, maar probeer niet die hele situatie in een week te kopiëren. Thuisonderwijzers doen jaren over hun aanpak, sleutelen er dagelijks aan en hebben hun werk daarop aangepast: zijn minder gaan werken, hebben andere functies genomen, wonen in een ander huis, etc.. Dat kopieer je niet in een week en iedere poging daartoe leidt tot frustraties.
Iedere thuisonderwijzer gaat je helpen als je een vraag stelt. Neem ook de tijd voor het antwoord, want het is niet een ja/nee situatie. Als geen ander weten Thuisonderwijzers dat je de interesses en je gedrag van je kind niet afdoet met een 10-minuten gesprek.
Zoek je generale aanpakken voor deze Corona-periode, dan kun je prima terecht op de site van de Nederlandse Vereniging van Thuisonderwijs. Daar vind je een keurig overzicht op leeftijd met tips en hints.
Van veel ouders krijg ik vragen over huiswerkschema’s die ze vanuit school gemaild krijgen. Ook zijn er veel zorgen bij ouders over of ze wel genoeg tijd aan onderwijs kunnen besteden. Dus daar gaan we het over hebben in deze blog en deze film.
Tekst loopt door onder de film.
Huiswerk en schema’s van school
Daar moet je je net zoveel van aantrekken als je aankunt of aan wil kunnen. Deze situatie gaat langer duren dan die paar weken die nu gepland zijn, dus je moet iets optuigen waar je in je gezinssituatie enige maanden mee vooruit kunt. Je zult merken dat als je voor jezelf eenmaal een schema hebt ontwikkeld, dat het oppakken van huiswerk van school daar een logische plek in krijgt. Je eerste prioriteit nu is het vinden van een logisch ritme waarin je in de huiselijk setting plek vindt voor je werk, je huishouden en het onderwijs.
Je kinderen zitten nu thuis en het ritme thuis is echt anders dan het ritme op school. Daar maken ze dagen van half 9.00 uur tot 1500 uur. Thuis begint je dag waarschijnlijk ergens rond half 7 en eindigt die rond een uur of 23.00 uur. Ergens daarin worden je kinderen wakker en gaan ze slapen en in die periode dat zij wakker zijn leef je met elkaar en onderwijs is daar een onderdeel of een verlengstuk van. Hier heb je wat tips van een deskundige.
Thuis ga je niet heel lang volgepropte school-achtige schema’s volhouden. Ten eerste heb jezelf wel wat anders te doen dan tussen 9 en 15 oppasser spelen. Ten tweede hebben je kinderen daar in hun ‘thuis’ geen zin in. Zoek naar een ritme waar je voor langere tijd, 3-6 maanden, mee vooruit kan.
De klok is niet heilig, want die is er morgen ook. Het weer is een ander verhaal. Als het morgen regent heb je grote kans dat je kinderen binnen willen blijven, een enkeling uitgezonderd. Gebruik dat mooie weer van nu en ga naar buiten. De tijd om binnen onderwijs te doen komt echt nog wel, want in Nederland kun je altijd op regen rekenen.
Kan ik wel genoeg tijd aan onderwijs besteden?
Met dank aan (ex juf) Maartje (KNUFFEL!) en pedagogisch hulpverlener Maria, weet ik dat een schooldag bruto 6 uur en 15 minuten duurt, maar dat de effectieve onderwijstijd maximaal 100 minuten is. Je leest de totale berekening hier. Anderhalf uur zeg maar … eitje, dus laat je niet gek maken.
En nu?
Gewoon je best doen. Andere optie heb je niet. Experimenten dus. Proberen. Zie dat je een ritme vindt waar jij je lekker bij voelt en dat je kinderen fijn vinden. Heb vooral maling aan wat iemand daarvan vindt. Jouw leven, jouw oplossing. Knooin noemen we dat hier in de provincie. En muzikaal klinkt dat als volgt:
Bonus: Corona-gerelateerde rekensom voor de oudere kinderen.
In Nederland wonen 17 miljoen mensen. Daarvan krijgt volgens Mark Rutte ca. 70% Corona. Daarvan zal 5% op de de Intensive Care terecht komen. Een verblijf op de Intensive Care duurt gemiddeld 15 dagen. We hebben in Nederland 2000 bedden op de Intensive Care.
Vraag 1: Bereken hoeveel mensen we op de IC gaan opvangen.
Vraag 2: Bereken hoe vaak ieder bed dan gebruikt moet worden.
Vraag 3: Bereken hoe lang het duurt voordat iedereen geholpen is.
Vraag 4: Maak de berekening opnieuw als ‘slechts’ 2% op de intensive care terecht komt.
Dit is voor al die ouders die met hun kinderen thuis zitten en nu iets met onderwijs moeten gaan doen. Je zoekt naar een hoe en wat. Je zoekt naar leermiddelen en structuur. Je denkt aan school en wil dat zo goed mogelijk kopiëren. Je hebt geen idee waar te beginnen en in de groep-app lijkt de ene ouder nog gestructureerder dan de ander.
Geen stress, geen paniek. Eerst even terug naar af.
Je bent geen docent, je hebt geen school. Ga met elkaar dingen doen die je samen leuk vindt en zoek daarin het onderwijs. Daardoor leren ze en groeien ze. En jij ook. Je bent thuis met je kinderen en kunt dus meer van elkaar genieten. Hoe tof is dat?
Probeer de situatie te benaderen als een vakantie, waarin je zelf via een thuiswerksituatie moet proberen te werken. Als je op vakantie bent dan laat je die kinderen ook niet aan hun lot over en doe je ook dingen met ze. En als je op vakantie bent, dan laat je die werktelefoon of notebook ook niet volledig links liggen. Deze periode lijkt daarop, dus denk aan je dagritme in die vakantie.
Het ritme van de dag wordt normaal gedicteerd door verplichtingen om je heen. Grote kans dat het er zo uitziet: je staat vroeg op, brengt je kinderen naar school, gaat naar je werk, haalt ze op, door naar de opvang, weer ophalen, sportclub, eten, voorlezen en naar bed, want morgen is het weer vroeg dag. Dat is nu anders, dus daar kun je wat mee.
Het is morgen niet per definitie vroeg dag, want het ritme bepaal jezelf. Dus vroeg naar bed is ook niet broodnodig. Dat geeft je veel meer uren om te plannen. Probeer dat normale raamwerk zoveel mogelijk los te laten.
Je school gaat je ongetwijfeld leermiddelen aanbieden of helpen met onderwijs op afstand. Probeer dat een plek te geven in dat ritme met die extra mogelijkheden.
Als kinderen slapen kun jij werken en als kinderen ‘s avonds een activiteit doen waar ze weinig energie voor nodig hebben of waar jij niet bij betrokken bent, dan kun je ook werken. Daar tussen vind je hier en daar ook nog wel een uur en je zult ontdekken dat het goed te doen is om je werk te combineren met kinderen thuis.
Daarmee geef je ze nog geen onderwijs, maar daar gaan we nu naar kijken.
Je hebt vast een lijstje met daarop wat zaken die je als gezin met elkaar wilt gaan doen als je tijd hebt of in de volgende vakantie. Of op een zaterdag, etc. Pak dat lijstje erbij of maak het en neem dat als een uitgangspunt. Ga die dingen gewoon eens een keer doen: binge watch die serie of een reeks aan films, doe samen dat bordspel en kook dat gerecht dat je elkaar beloofde om ooit een keer samen te maken.
Leren ze daar iets van? Vast, maar nu zorgt het in ieder geval voor een super toffe tijd in je gezin.
Onderwijstechnisch kun je die films gebruiken om thema’s of karakters te bespreken. Wat gebeurt er eigenlijk in die film? Hoe ziet het plot eruit? Hoe logisch is dat? Google op de titel van de film en zoek een bespreking die je voldoende handvatten geeft om je kinderen te prikkelen.
Koken is een onderschat onderwijsmiddel. Het geeft je heel veel mogelijkheden om iets over je lichaam (biologie) en voeding (natuurkunde, scheikunde) te leren. Koken geeft je ook veel mogelijkheden om te rekenen, geuren en smaken te verkennen en daarmee te experimenteren. Een goed dieet houdt bovendien Corona op afstand, zorgt voor betere leer- en sportprestaties en in zijn algemeenheid een fijner leven. Dat is dus ook een goed vertrekpunt.
Zijn je kinderen gek op hun camera of maken ze veel foto’s of films voor social media? Maak er een project van. Zoek iets in en om het huis of in het bos en laat ze daar met hun camera een reportage van maken.
Maken ze graag muziek? Doe dat een keer samen. Laat ze je uitleggen hoe ze het maken en wat ze erbij denken en voelen. Laat ze het jou leren.
Ga met elkaar sporten. Bezoek die skatebaan.
Musea zijn dicht, maar de natuur om je heen is open en met de ontluikende lente vol aan. Geniet van de geuren en kleuren, de vogels en insecten. Ga naar het park, op naar het bos.
Laat je kinderen buiten spelen, rond het huis, etc. Leer ze afstand te bewaren en leg ze uit waarom we even niet op een super sociale manier met elkaar om kunnen gaan. Buiten haal je gratis vitamine D, dus daarvoor hoef je niet in de volgende “Slag bij het Kruidvat” te participeren. Pin ze niet aan die tafel vast.
En dat schoolritme? Leg om te beginnen die lat niet te hoog. Het is nieuw voor je en je moet erin groeien. Je kind lijdt er echt niet onder als er een maand of wat even minder fanatiek onderwijs wordt gegeven.
Ik begrijp dat het gek klinkt, maar neem van mij aan dat er vanzelf een onderwijsritme in sluipt, op een manier die bij jullie past en je zult verbaasd staan over hoe leuk je kind onderwijs plotseling vindt. Echt waar.
Leven is meer dan onderwijs. Geniet van de tijd samen en zorg goed voor elkaar en je omgeving.
30 jaar geleden kocht ik deze zwarte klassieke van Liers. Ik viel op de gladde wat aflopende neus. En ik draag deze schoenen nog wekelijks.
In de jaren ’90 droeg ik deze schoenen dagelijks. Ook in het weekend waren ze veelal een vast onderdeel van de høken, brekken en angoan routine, waarbij ik de Achterhoek menig houten vloer van dichtbij heb mogen aanschouwen. Aangezien toen in de .. ahum .. ‘dansgelegenheden’ (Radstake, Arena, Dieka, Ivarca en Neue Liebe) nog met echte glazen gewerkt werd, was dat soms een heus schervenbal. De gevolgen daarvan zijn goed op de schoenen te zien.
Verder maakten ze mijn afstuderen mee, mijn eerste eigen bedrijf, een Duitsche gevangenis en droegen ze mijn gewicht toen ik mijn vrouw hielp verhuizen in het kader van ‘hokken’.
Mijn opa was schoenmaker, dus onderhoud werd me letterlijk met de paplepel ingegoten. Hij leerde me hoe ik mijn voetbalschoenen moest schoonmaken en in moest vetten, zodat ze zacht bleven en jaren mee gingen. Ik hou van het poetsen van schoenen. Het heeft iets rustgevend en de beloning is nagenoeg direct, want je ziet het doffe, wat vuile leer opknappen en gaan glimmen en – om mijn opa te citeren – als je goed luistert, dan hoor je de schoen knorren.
Deze Van Liers kocht ik ooit in de uitverkoop bij de betere schoenenwinkel in Utrecht. Ik betaalde er 149 gulden voor, een serieuze aanslag op mijn maandbudget. Door de jaren heen hebben ik ze tientallen malen gepoetst en zijn ze diverse malen bij de betere schoenmaker geweest voor nieuwe zolen, hakken en veters.
De laatste keer kostte me dat 42 euro. Een niet gering bedrag, maar ach, daar doe ik dan ook weer 10 jaar mee 😉
Dagelijks worden we gebombardeerd met Corona-nieuws. Grote kans dus dat je kind hier ook mee bezig is. Hier een paar tips hoe ze hierin mee te nemen.
Je kunt het actuele nieuws met je kind doornemen en bespreken. Realiseer je daarbij dat de situatie zich met de dag ontwikkelt. Grote kans dat de deskundigen vandaag iets vertellen dat morgen achterhaald is en dat met de kennis van drie weken later nooit gezegd had mogen worden. Dat krijgt snel het predikaat ‘fake news’, maar is in de meeste gevallen een kwestie van voortschrijdend inzicht.
Je jonge kind is over het algemeen niet geïnteresseerd in harde getallen. Praat vooral over de gevolgen van het virus voor de samenleving. Hoe reageert de mens erop? Wat gebeurt er eigenlijk om je heen.
Je kunt ook als voorbeeld een historische aandoening nemen, bijvoorbeeld de Pest die zich tussen 1300 en 1900 diverse malen tot een pandemie ontwikkelde. Of de Spaanse Griep die in 1918 de kop op stak en alleen in Nederland al voor 40.000 doden zorgde. Hoe verspreidden deze ziekten zich? Kregen we ze onder controle en hoe?
Een handig haakje is ook het eigen lichaam. Een betere weerstand rekt de tijd die het virus nodig heeft om grip op je te krijgen. En er zijn genoeg zaken in het opbouwen van weerstand waar je met je kinderen over kunt hebben, in kunt duiken of leuke onderwijsprojecten van kunt maken.
Bewegen
Je lichaam heeft beweging nodig. Minimaal een half uur per dag, maar een uur is beter. Alles mag: wandelen, skaten, rennen, fietsen. Als je maar beweegt, dus hop naar die skatebaan! Succes!
Voorkom stress
Stress sloopt je immuunafweer, dus probeer stress zoveel mogelijk te vermijden. Gebruik desgewenst rustgevende oliën, muziek of (kruiden)thee om rust te brengen. Leen desnoods wat lavendel van Baudet. Ga op onderzoek naar oliën en thee en ontdek die muziek. Wat werkt voor jou? En waarom?
Voldoende slaap
Korte nachten zijn hip, maar niet gezond. Zorg voor ruim voldoende slaap in een donkere ruimte. Tijdens de diepe slaap word je immuunafweer gerepareerd. Het lichaam kan niet zonder die diepe slaap. Leg de werking van slaap en de cycli uit.
Eet of drink probiotica.
Nee, ik heb het niet over pillen of poeders, maar over yoghurt en kefir en bijvoorbeeld zuurkool. Zuurkool is simpel te maken. Doe dat thuis met elkaar.
Gezond eten.
Goh. Ja echt: je lichaam heeft vitamine C nodig om antistoffen aan te maken en vitamine D om diverse infecties te voorkomen. Dat zit in producten die je zelf kookt, dus even wat minder bellen met Jitse van Thuisbezorgd en gewoon lekker op de markt je verse spulletjes bij elkaar scharrelen en dan fijn met elkaar koken. Denk hier ook aan de reistijd van een vers product: een appel met een hippe naam uit Nieuw-Zeeland wordt onrijp geplukt en in geconditioneerde ruimte op een boot opgekweekt tot wat we hier dan een pink lady noemen. Als je hem daar proeft is hij lekker, maar hier is het maar een matig ding. Koop dus gewoon een Nederlandse appel die 3 dagen terug nog aan de boom hing en zo dus door de natuur maximaal is groot gebracht en jouw kan helpen om met dit seizoen en al zijn bedreigingen te dealen.
Vitamine C zit in seizoensproducten zoals boerenkool, citrus (sinaasappels, grapefruit, citroen), kiwi en spruiten. In China spuiten ze inmiddels hoge concentraties vitamine C in zieke patiënten, maar preventief is nog beter.
Vitamine D vind je in eieren, orgaanvlees en vette vis, maar ook in melk en echte boter.
Beide zijn ook voorhanden in allerhande bruis/kauw/slik-tabletten met handige dagelijkse dosering dus ideaal voor de gejaagde mens.
En onder gezond eten wordt verder een dieet verstaan met veel groenten en fruit, hele granen, maar ook noten, kiemen & zaden, mager vlees en vette vis (makreel, haring, wilde zalm, sardine, forel, ansjovis).
Maak leuke gerechten met seizoensproducten en geniet van je tijd met elkaar op de markt. Bezoek die lokale boer en ontdek hoe jouw eten daar geteeld wordt.
Fytotherapie.
Sommige planten hebben een bewezen gunstig effect op immuniteit. Sommige stimuleren de natuurlijke weerstand, andere pakken direct de ziektekiemen aan. Goede planten/kruiden hiervoor: duizendblad, weegbree, rozemarijn, echinacea en pompelmoes. Je kunt ook goed gewassen schil van citrusvruchten aan het eten of je thee toevoegen. De combinaties zijn eindeloos, vraag dat maar aan je kroost.
Oliën
Ik noemde ze eerder: sommige oliën hebben een zuiverende werking. Denk aan pepermunt en eucalyptus die de luchtwegen reinigen en zo de longimmuniteit stimuleren. Ook oliën van de theeboom en saro worden aanbevolen. Zoek de oliën en probeer ze op basis van hun geur van elkaar te onderscheiden.
Paniek helpt niet. Echt niet. Het produceert stress en daarvan hebben we bij punt 2 al vastgesteld dat het ongezond is. Doe waar jij je lekker bij voelt en als de overheid je daarin helpt dan is dat meegenomen. Wil jij 45 potten witte bonen hamsteren omdat je daar rustig van wordt, dan moet je dat gewoon doen. Misschien wil je kroost wel een hele kar toiletpapier kopen. Lachen toch!
Zorg voor elkaar. Echt. Je buren en je familie heeft je nodig. Jij hebt hen nodig. Regel dat.
Bonusvideo in het kader van een boost van vitamine D: gebakken kippenlevertjes op zijn Arabisch, een recept uit de middeleeuwen. Doe je ook gelijk wat aan geschiedenisles.
onderstaande.
De berichten van de specialisten en van 
