Koken is de meest onderschatte onderwijsmethodiek
Koken doen we thuis veel en uitgebreid en de mini vond het vanaf dag één fascinerend. Aan wieg en box deden we niet, want de mini (2010) werd altijd gedragen. Zo was ze echt overal bij en kopieerde ze vanaf dag één alles wat ze zag en zo ook het koken.
In de ‘grote’ keuken kreeg de mini haar eigen keuken. Eerst een houten variant, maar op haar vierde een set eigen kleine pannen voor op het gasfornuis. Gevoel voor smaak en combinaties was er initieel nog niet, al leerde de Rapley methode haar wel alles puur te proeven en vroeg te herkennen.
En zo begon ze te koken.
Eerst alles voor knuffel Olaf. Vele taarten werden gebakken en stoofpotten gemaakt. En natuurlijk Olaf zijn absolute favoriet: soep.
Die soep werd gemaakt van alles wat je maar kunt bedenken, vinden, oprapen etc. Olaf bleek bijvoorbeeld gek op allerhande dingetjes die je in restaurants bij de koffie krijgt en wij niet gebruiken: melk, suiker, koekjes, etc. Maar ook op alles wat je op het strand maar kunt vinden: schelpen, zeewier, een dode meeuw, mosselen, etc.
Dat ontwikkelde zich zo door de jaren heen en inmiddels kookt onze 9-jarige als een dolle en maakt ze zonder hulp samengestelde complexe gerechten zoals een Oud-Hollandse appeltaart, Goulash of een simpel tussendoortje als ‘gebakken banaan met appelstroop’ (zie rechtsboven).
Bij koken gaat het om gewichten en volumes, dus als je vaak kookt leer je ook automatisch iets over verhouding in gewicht tussen 15 ml water en 15 millimeter olie. En daar kun je prachtige experimenten mee doen, want is de ene soort olie wel gelijk aan de andere?
Je leert door koken bovendien om te rekenen, aangezien een recept in een boek voor X personen is en dat niet altijd overeenkomst met wat jij nodig hebt. Dan moet je dus alles omrekenen, het één in grammen, het ander in ponden.
Natuurlijk ontwikkel je ook gevoel voor smaak en geuren. En je leert daarmee combineren, omdat je niet altijd alles hebt wat in een recept staat of omdat je een keer gewoon iets anders wil.
Je krijgt gevoel bij culturen en historie. Zeker als je daar een beetje op let, want waar komt een gerecht eigenlijk vandaan? En waarom aten ze dat juist in die regio of in die tijd?
En het mooiste aan koken is dat je het samen kunt doen. Je kunt samen die stoofpot maken, want de één snijdt de wortel, de ander de selderij. Je kunt samen over de bouillon nadenken: maken we hem zoeter of zout? En afwegingen maken op basis van andere ingrediënten die je toevoegt.
En je eet het samen op of met gasten.
Koken is misschien wel de meest onderschatte onderwijsmethodiek.